Ik wil jullie via deze eerste blog graag meenemen in mijn ‘carrière reis’, en hoe mijn leven er vóór Raechell uitzag. Dat brengt ons terug naar 2014. Het jaartal waarin ik Cum Laude (zonder iemand gechanteerd te hebben), ben afgestudeerd aan de Master of Arts, aan de Universiteit van Leuven. Een echte mijlpaal in mijn leven, aangezien ik van kleins af aan al een grote interesse had in geschiedenis (van de Romeinen tot Keizerin Sisi en alles daartussenin)…
Mijn droom achterna
Maar wat ging ik eigenlijk doen nu ik eindelijk dat beruchte papiertje in handen had? Dat was simpel: ik ging mijn droombaan achterna. En het was mijn droom om te werken bij TEFAF in Maastricht; The European Fine Art Fair. Dit wordt gezien als de meest toonaangevende kunst- en antiekbeurs ter wereld!
Dus zo gezegd zo gedaan. Ik trok de stoute schoenen aan, verdiepte me in verschillende galeries, en stuurde diegene waar ik het met meeste affiniteit mee had een e-mail om te vragen of ik voor ze mocht werken als assistent.
French & Company
Mijn assertiviteit werd beloond en ik ging in 2015 aan de slag als ‘Gallery assistent’ bij de New Yorkse galerie French & Company. De eerste dag stond ik te trillen om mijn benen, de zenuwen gierden door mijn lijf. Maar ik was goed voorbereid met een hele garderobe aan nieuwe, chique jurkjes. Dus wat kon er mis gaan?
Uiteindelijk overleefde ik die eerste dag en resulteerde deze zelfs in een 4-jarige carrière (van 2015 tot en met 2018), bij TEFAF. Ik kreeg te maken met topwerken van geweldige kunstenaars, zoals Segantini, Jacob van Ruisdael, Willem Claesz. Heda, Gustave Courbet en Eugene Delacroix. Soms zaten er werken tussen van 15 miljoen! (Gelukkig zijn deze allemaal heel gebleven…)
Blaren, vriendschap en feestjes
Deze vier jaar bij TEFAF behoren zeker tot de meest interessante en leerzame ervaringen uit mijn leven. Ondanks dat mijn voeten ieder jaar opnieuw moesten worden ingetapet door lieve vrijwilligers van de EHBO (de hele dag op hakken staan is alles behalve comfortabel…), heb ik er een top tijd gehad.
Er zijn leuke vriendschappen ontstaan, er werden bruisende feesten georganiseerd in het Bonnefanten Museum (door de goedlachse Robbert van Ham, eigenaar van Jaski Gallery Amsterdam), en iedere avond ging ik met verschillende galeries uit eten in Maastricht. Ik leefde als het ware in een roes! Maar wel een hele leuke…
Grenzen verleggen in Amsterdam
In between jobs bij de TEFAF (de beurs vindt slechts één keer per jaar plaats in de maand maart), stond mijn leven natuurlijk niet stil. In 2015 besloot ik om naar onze mooie hoofdstad Amsterdam te verhuizen, en mijn grenzen wat betreft het werkveld te verleggen. Hier heb ik gewerkt bij een toffe antiekzaak in het centrum, waar ik wederom veel ervaring heb opgedaan.
Door de ogen van een bezoeker
Na 4 geweldige jaren besloot ik dat het mooi geweest was bij de TEFAF. Ik had bereikt wat ik wilde, en het leek me bovendien heerlijk om de beurs ook eens door de ogen van een bezoeker te bewonderen (op sneakers welgezegd).
Ik werd tijdens mijn laatste jaar als kers op de taart nog verrast door de krant ‘De Limburger’, met de vraag of ze me mochten interviewen. Dus kreeg ik een mooi artikel in dit blad, geschreven door Ronald Collée. De perfecte afsluiter voor een uitdagend, nieuw begin!
WORLD WIDE SHIPPING - FREE shipping within NL/BE for purchases over €50
TEFAF; Hoe het allemaal begon…
Ik wil jullie via deze eerste blog graag meenemen in mijn ‘carrière reis’, en hoe mijn leven er vóór Raechell uitzag. Dat brengt ons terug naar 2014. Het jaartal waarin ik Cum Laude (zonder iemand gechanteerd te hebben), ben afgestudeerd aan de Master of Arts, aan de Universiteit van Leuven. Een echte mijlpaal in mijn leven, aangezien ik van kleins af aan al een grote interesse had in geschiedenis (van de Romeinen tot Keizerin Sisi en alles daartussenin)…
Mijn droom achterna
Maar wat ging ik eigenlijk doen nu ik eindelijk dat beruchte papiertje in handen had? Dat was simpel: ik ging mijn droombaan achterna. En het was mijn droom om te werken bij TEFAF in Maastricht; The European Fine Art Fair. Dit wordt gezien als de meest toonaangevende kunst- en antiekbeurs ter wereld!
Dus zo gezegd zo gedaan. Ik trok de stoute schoenen aan, verdiepte me in verschillende galeries, en stuurde diegene waar ik het met meeste affiniteit mee had een e-mail om te vragen of ik voor ze mocht werken als assistent.
French & Company
Mijn assertiviteit werd beloond en ik ging in 2015 aan de slag als ‘Gallery assistent’ bij de New Yorkse galerie French & Company. De eerste dag stond ik te trillen om mijn benen, de zenuwen gierden door mijn lijf. Maar ik was goed voorbereid met een hele garderobe aan nieuwe, chique jurkjes. Dus wat kon er mis gaan?
Uiteindelijk overleefde ik die eerste dag en resulteerde deze zelfs in een 4-jarige carrière (van 2015 tot en met 2018), bij TEFAF. Ik kreeg te maken met topwerken van geweldige kunstenaars, zoals Segantini, Jacob van Ruisdael, Willem Claesz. Heda, Gustave Courbet en Eugene Delacroix. Soms zaten er werken tussen van 15 miljoen! (Gelukkig zijn deze allemaal heel gebleven…)
Blaren, vriendschap en feestjes
Deze vier jaar bij TEFAF behoren zeker tot de meest interessante en leerzame ervaringen uit mijn leven. Ondanks dat mijn voeten ieder jaar opnieuw moesten worden ingetapet door lieve vrijwilligers van de EHBO (de hele dag op hakken staan is alles behalve comfortabel…), heb ik er een top tijd gehad.
Er zijn leuke vriendschappen ontstaan, er werden bruisende feesten georganiseerd in het Bonnefanten Museum (door de goedlachse Robbert van Ham, eigenaar van Jaski Gallery Amsterdam), en iedere avond ging ik met verschillende galeries uit eten in Maastricht. Ik leefde als het ware in een roes! Maar wel een hele leuke…
Grenzen verleggen in Amsterdam
In between jobs bij de TEFAF (de beurs vindt slechts één keer per jaar plaats in de maand maart), stond mijn leven natuurlijk niet stil. In 2015 besloot ik om naar onze mooie hoofdstad Amsterdam te verhuizen, en mijn grenzen wat betreft het werkveld te verleggen. Hier heb ik gewerkt bij een toffe antiekzaak in het centrum, waar ik wederom veel ervaring heb opgedaan.
Door de ogen van een bezoeker
Na 4 geweldige jaren besloot ik dat het mooi geweest was bij de TEFAF. Ik had bereikt wat ik wilde, en het leek me bovendien heerlijk om de beurs ook eens door de ogen van een bezoeker te bewonderen (op sneakers welgezegd).
Ik werd tijdens mijn laatste jaar als kers op de taart nog verrast door de krant ‘De Limburger’, met de vraag of ze me mochten interviewen. Dus kreeg ik een mooi artikel in dit blad, geschreven door Ronald Collée. De perfecte afsluiter voor een uitdagend, nieuw begin!
Foto: Harry Heuts